جده رفت...

پسرم روز پنج شنبه 22اردیبهشت 94 ساعت 6:10 عصر متاسفانه جده فوت کرد.جده مامان مامان جون بود.خیلی خوب و دوست داشتنی بود.من خیلی دوستش داشتم.بابا هم همینطور.جده هم من و مخصوصا بابا سعیدو خیلی دوست داشت.اگه کسی میگفت سعید دعواش میکرد و میگفت بگین سعید آقا.متاسفانه یک هفته در اثر خونریزی معده بستری شد و بعدشم فوت کرد.شما رو هم خیلی دوست داشت.وقتی میرفتیم پیشش همیشه این شعرو واست میخوند(پسر گلم.پسر گلم.هرکی نداره مشکله.ماکه داریم.مشکلی نداریم) یا (کوزه رو او کرده بودوم.زیر نادو کرده بودوم).خیلی خوشحال میشد تورو میبردیم پیشش.همش حسرت میخورم که چرا یک عکس ازتو با جده نگرفتم.خیلی وقتها یادم بود ولی همش ی چیزی پیش میومد و نمیشد.خلاصه جده با تمام خوبیهاش رفت.یادش بخیر.انشاله جاش تو بهشت راحت باشه.جده عاشق پفک و بستنی بود.من خیلی وقتها که از بیرون میومدم واسش میخریدم.جده جان خدا بیامرزتت.پسرم حالا که جده رفته بیشتر فهمیدیم که چقدر آدمای پیر تو خونه ها صفا دارن و الان جاش خیلی خالیه.اینم ی عکس که واست از جده گذاشتم

اینم عکست سر خاک جده در همند